W 2012 roku dwustronna wymiana handlowa pomiędzy Polska i Pakistanem wyniosła około 235 milionów dolarów. Eksperci po obydwu stronach słusznie podkreślają, że potencjał jest dużo wyższy Polska i Pakistan podjęły kroki na rzecz pogłębienia dwustronnej współpracy gospodarczej w różnych sektorach, o czym media w Polsce z niewiadomych przyczyn całkowicie milczą. W dniach 22-26 marca b.r. w Pakistanie przebywała delegacja z Ministerstwa Gospodarki, której przewodniczył wiceminister Tomasz Tomczykiewicz oraz ambasador Polski w Pakistanie, Andrzej Ananicz. W składzie delegacji znaleźli się także przedstawiciele znaczących polskich przedsiębiorstw, między innymi z branży energetycznej, z sektora węglowego oraz sektora ropy i gazu, takich jak: PGE, ENEA, PGNiG, Węglohut, Węglokoks, Can Agri, a także Geofizyka Kraków.
Dr Agnieszka Kuszewska
Współpraca polsko-pakistańska szansą dla polskich inwestorów i nie tylko
Polski minister podpisał wstępne porozumienie w sprawie współpracy w dziedzinie energii z Abidem Saeedem reprezentującym Ministerstwo Ropy i Zasobów Naturalnych. Delegacja spotkała się także z Ministrem Wody i Energii Khawajem Asifem oraz przedstawicielami pakistańskich przedsiębiorstw z branży energetycznej. Skala zainteresowania pakistańskich przedsiębiorców współpracą z Polską jest imponująca. Tomasz Tomczykiewicz przemawiał ponadto na forum Izby Handlowo-Przemysłowej w Islamabadzie (Islamabad Chamber of Commerce and Industry, ICCI), zaznajamiając pakistańskie środowisko biznesowe z polskim stanowiskiem w sprawie współpracy i dokonując prezentacji sektora energetycznego. Strona polska zadeklarowała chęć wzmocnienia współpracy w dziedzinie handlu z Pakistanem, przede wszystkim z prowincją Pendżab, najbogatszą i najbezpieczniejszą częścią kraju. Pole do inwestycji jest szerokie. Szczególny nacisk kładzie się na zaproponowanie polskim inwestorom współpracy w dziedzinie energetyki, ale również rolnictwa, handlu zwierzętami gospodarskimi, w tym bydłem mlecznym. Podczas podróży do Pendżabu doszło do spotkania z Pendżabską Agencją ds. Inwestycji i Handlu (Punjab Board of Investment and Trade) oraz premierem prowincji, Shahbazem Sharifem (bratem premiera Nawaza Sharifa) i tamtejszymi przedsiębiorcami. Podczas wizyty w Pakistanie Polacy spotkali się z przedstawicielami OGDCL (Oil and Gas Development Company Limited), czołowego państwowego przedsiębiorstwa w Pakistanie odpowiedzialnego za poszukiwanie i eksploatację złóż ropy i gazu. Uczestniczyli także w prezentacjach innych znaczących graczy pakistańskiej energetyki, takich jak National Transmission & Despatch Company, Private Power and Infrastructure Board (PPIB),Alternative Energy Development Board, Pakistan Mineral Development Corporation, Pakistan Petroleum Limited (PPL), spotkali się z dyrektorem Hydrocarbon Development Institute of Pakistan. Strona pakistańska jest bardzo zainteresowana wymianą doświadczeń w eksploracji węgla brunatnego oraz kamiennego. Z wielką chęcią widziałaby polskie firmy we współpracy z pakistańskimi w budowie elektrowni węglowych w Pendżabie i Thar (Sindh).
Korzyści z potencjalnej współpracy byłyby obustronne. Polska jako państwo posiadające ponad 200 lat doświadczenia w górnictwie może podzielić się z Pakistanem swoim know-how w tej branży. Pogrążony w kryzysie energetycznym Pakistan szuka możliwości zwiększenia eksploatacji ze źródeł nieodnawialnych, zwłaszcza węgla. Pakistan posiada dość znaczące rezerwy tego surowca, które eksploatuje w około 5 tysiącach kopalni. Rezerwy znajdują się w przeważającej mierze w prowincji Sindh oraz w mniejszym stopniu w Beludżystanie i Pendżabie. Polscy inwestorzy interesują się Specjalnymi Strefami Ekonomicznymi Pakistanu. Tworzenie joint ventures otworzy polską gospodarkę na kooperację z regionami pozaeuropejskimi, zapewni skuteczny dostęp do nowych rynków. Kolejną okazją do nawiązania współpracy między przedsiębiorcami i zaplanowania dalszej strategii będzie 6 Europejski Kongres Ekonomiczny, który odbędzie się w dniach 7-9 maja tego roku. Do udziału zaproszeni zostali także pakistańscy biznesmeni.
Wdrożenie w życie idei pogłębienia bilateralnej współpracy z Pakistanem może być jednym z elementów strategicznej ekspansji Polski na rynki pozaeuropejskie, globalizacji polskiej gospodarki, budowania dobrego wizerunku „polskiej marki”, czyli inicjowania tego, co z powodzeniem robią czołowe gospodarki Unii Europejskiej. Planowane są także inne formy współpracy, na przykład na poziomie akademickim (zapraszanie studentów z Pakistanu do Polski, być może w przyszłości oferowanie stypendiów naszym studentom). Pakistan staje się coraz bardziej znany w Polsce – w lipcu 2013 roku Senat RP zorganizował wystawę „Polska-Pakistan-trwała przyjaźń”, podczas której prezentowano Polaków, którzy zapisali się na karach historii południowoazjatyckiego państwa (np. gen. Władysław Turowicz, który uczestniczył w tworzeniu sił powietrznych od początku istnienia Pakistanu), ostatnio minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski uhonorował nagrodą Pro Dignitate Humana działaczkę praw człowieka, Asmę Jahangir. To bardzo ważne inicjatywy. Nie do przecenienia są bowiem korzyści pozaekonomiczne pogłębiania współpracy z Pakistanem, takie jak obalanie negatywnych stereotypów, uprzedzeń, mitu Pakistanu jako państwa upadłego, niewydolnego instytucjonalnie, w którym zagrożenie terroryzmem stoi na przeszkodzie podjęcia jakiejkolwiek działalności. Pierwsze kroki na rzecz pogłębienia współpracy zostały poczynione, pozostaje pytanie czy i na ile istniejący potencjał zostanie wykorzystany. Odpowiedź poznamy niedługo.
(komentarz pierwotnie ukazał się na stronie CSPA)
About the author